Zaterdag 7 augustus 2010

Vandaag zouden we opnieuw de wereld rond gaan, en veel muziekstijlen tot ons nemen. Diverse Scandinavische en West-Europese bands stonden op ons programma.Ook zouden wij getuige zijn van wederom diverse muziekstijlen, die de metal rijk was. Tevens zouden wij vandaag opnieuw verrast worden….
Het begon allemaal met het Franse Nightmare, ouderwetse heavy metal, welke stond als een huis. Dit was een fantastisch opwarmertje.
Daarna volgde The New Black, ’n Duitse southern groove metal band. Dit klonk lekker apart, maar met een behoorlijke dosis metal.
Daarna gingen de remmen pas goed los met de melodische death/trash metal uit Zweden. Degradead zorgde ervoor, dat als er iemand nog slaperig was, nu zeker klaarwakker was. Degradead had power en bezieling. De W.E.T.Stage stond te schudden op zijn grondvesten.
Daarna hadden we nóg een Zweedse verrassing: Crucified Barbara.

Wie zich nog de Runaways kan herinneren mag ze gelijk weer voor altijd vergeten; nu was Crucified Barbara, vijf strakke meiden met nog strakkere heavy metal. Jammer dat ze maar een half uurtje konden spelen, van ons hadden ze nog wel een uurtje door mogen gaan. De energie spatte ervan af.
Daarna was het de beurt aan het Italiaanse Skanners, die ook gingen voor snoeiharde heavy metal. De toon was gezet, deze dag. Het was trouwens de enige Italiaanse band, die we gezien hebben, maar zij bewezen wel, dat ook Italië in de metal zijn deuntje meeblaast…en hoe…
Daarna gingen we kijken en vooral luisteren naar Delain. Je bent gewaarschuwd; hier gaan wij meer van horen. Een fantastische muzikale verrassing van Nederlandse bodem. Dag Nightwish, dag Within Temptation, hallo Delain!! Ondanks het feit dat zij dezelfde stijl als Tarja hanteerde, was dit véél beter (volgens mij). Twee bangende blonde, langharige gitaristen met een rode schoonheid ertussen, die net zo hoog zong als Tarja. Dit was de tweede Nederlandse presentatie op Wacken , waar bij ons de rillingen over de rug liepen. Achteraf had Jeroen wel dichterbij willen staan, maar of dit op haar zangkwaliteiten sloeg…?

Daarna was het tijd voor een aantal grote namen, te beginnen met W.A.S.P. met traditionele heavy metal/hardrock uit de U.S.A.. Zij speelden een gevarieerd programma, ook hun nieuwste album Babylon werd niet vergeten. Aan Blackie Lawless was te merken, dat-ie een dagje ouder wordt, maar dit werd ruimschoots goedgemaakt door de gitaristen, die als jonge honden rondrenden.
Daarna kregen we Finse melodieuze power metal van Stratovarius om onze oren.
Zij speelden veel nummers van hun laatste album Polaris. Na 26 jaar weten zij nog steeds prachtige nummers te spelen. Ook het publiek ging helemaal los…
Daarna was het de beurt aan Edguy. Eerlijke, heerlijke power metal uit Duitsland.

Zij speelden voor eigen huis, iedereen stond te juichen en te hossen. Er werden songs gespeeld van allerlei albums, die zij sinds 1992 gemaakt hadden. Nog steeds brandt het vuur bij Edguy, wat oversloeg op het publiek.
Na een korte blik op Lake Of Tears uit Zweden was ook deze dag ten einde. De progressieve doom-gothic metal stond als een huis. Opnieuw puilde de W.E.T.stage uit van schreeuwende en moshende metalheads…